Transport en logistiek wordt sterker met onderlinge samenwerking en nieuw bloed

Simacan nodigt op regelmatige basis kenmerkende personen uit, werkzaam in de logistiek en transport, om ze aan het woord te laten over hun werk in deze sector. Maar we willen ook graag alles weten over hun achtergrond en hun visie. Steeds meer vrouwen zijn te vinden in belangrijke posities in transport en logistiek. Zo ook Elise Gerritsen, projectleider Huis van Logistieke Samenwerking bij Logistics Valley Rivierenland. Zij werkt hier 1,5 dag in de week aan een drietal projecten die gericht zijn op mens en arbeidsmarkt in de logistieke sector: leren, werken en innoveren.

Een belangrijk project waar Elise Gerritsen aan werkt, is het bouwen van een online platform voor de sector logistiek. Iedereen die aan het werk wil binnen deze branche kan hier terecht voor velerlei nuttige informatie: alles over onderwijs, vacatures, stages, vakantiewerk en leerwerkplekken. Op dit platform kun je je als werkzoekende inschrijven en krijg je via een app pushberichten, zoals nieuws en vacatures, naar aanleiding van de door werkzoekende ingevulde criteria.

Elise, kun je nog wat meer vertellen over dit online platform van Logistics Valley?

Het mooie aan dit project is dat alle logistic validated partners hier aan meewerken: logistieke bedrijven uit de regio, maar ook ROC en Hogeschool Arnhem-Nijmegen (HAN) en andere partijen als UWV/Werkzaak. De doelgroep voor dit platform bestaat uit jongeren, die net van school komen of zich aan het oriënteren zijn, maar bijvoorbeeld ook herintreders.

Met dit project willen we niet de rol van uitzendbureau op ons nemen; het is puur een platform om iedereen te informeren over alles wat te maken heeft met werken in de logistieke sector. Indien gewenst kan er coaching bij solliciteren geregeld worden, dan koppelen wij de werkzoekende aan werkcoaches.

Op ons platform staat een grote diversiteit in aanbod van banen, van chauffeur tot manager. Veel daarvan komt voort uit vacatures bij het mkb in de regio Rivierenland. Veel van deze bedrijven zijn actief in logistiek of het zijn verladers en producenten met een stevige logistieke poot.

---
“Mens en opleiding wordt steeds belangrijker en daar moet je als gebied aan werken.”
---

Hoe is dit project ontstaan?

Het project loopt nu een jaar en is gericht op het bouwen van een sterk logistiek ecosysteem. Steeds kijken we opnieuw wat het ecosysteem nodig heeft om sterker te worden.

Het uitgangspunt bij de opstart van het project was een subsidie vanuit de overheid voor het doen van een experiment binnen de arbeidsmarkt voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het werken met online platformen en bijbehorende communicatie is de toekomst en daar spelen wij op in: het gedrag van werkzoekenden in kaart brengen en dit terugkoppelen aan werkgevers. Werkgevers kunnen hier lering uit trekken door banen bij te stellen, te werken aan een betere bedrijfspresentatie of door hun opleidingen pakket aan te passen. Op deze manier verbind je partijen met elkaar, op een digitale manier.

Voor de uitbraak van corona zag je even wat minder aanbod van werk, maar wel veel vraag door werkzoekenden. Nu, tijdens corona, zie je opkomst van nog meer e-commerce activiteiten en daarmee meer bedrijven met vraag naar operators. Met behulp van het platform kunnen we veel beter inspringen op nieuwe ontwikkelingen. 

Hoe ben jij zelf zo de logistieke sector ingerold? En wat vind je zo interessant aan deze branche?

Van oorsprong ben ik econometrist. Begin jaren ’90, toen ik net was afgestudeerd, was er sprake van een moeilijke arbeidsmarkt. Daarom ben ik in eerste instantie als secretaresse bij Ballast Nedam Nederland begonnen. Al snel zag men daar mijn potentie en ik schoof door naar de afdeling Logistiek, in de poot van de Saudi-Arabië tak. Daar zochten ze een logistiek coördinator die de regie over de hele logistieke keten hield. Dus ik ben eigenlijk bij toeval in de bouwwereld bij het logistieke onderdeel beland.

Een aantal jaar later, in mijn volgende baan heb ik me bezig gehouden met het doorrekenen van scheepvaart netwerken. Steeds meer werd ik gegrepen door die wereld: de snelheid, de internationaliteit, de eerlijke, open en hands-on-cultuur, dat is wat mij aanspreekt in deze wereld. Daarnaast is er veel sprake van complexe puzzels die moeten worden opgelost. Die  kwam ik overal tegen. Als BU directeur op strategisch niveau en als en als econometrist bij grote planningsvraagstukken.

Wat doe je momenteel, naast je werkzaamheden voor Logistics Valley?

Na eerder genoemde functies ben ik ongeveer 12 jaar geleden mijn eigen bedrijf gestart: Daarbij bied ik ondersteuning aan teams en organisaties bij transformaties, waarbij het vooral gaat om het totaalpakket. Is het management klaar voor de veranderingen, maar ook heel vaak cultuurvraagstukken: hoe integreer je bedrijven? Hoe meng je culturen? Hoe maak je meters door de juiste mensen op de juiste plekken te zetten? Ik maak sterk een mix met de operatie en de business enerzijds en het talent van de mensen die je al aan boord hebt anderzijds.

Bij Logistics Valley pas ik mijn kennis en ervaring natuurlijk wel toe, maar verkoop ik mijn eigen bedrijf heel duidelijk niet. Want dan houd ik namelijk mijn neutrale positie, die heel belangrijk is in dit geheel. Maar in de rest van Nederland werk ik wel samen met logistieke klanten. 

---
“Bouwen op gebiedsniveau vraagt om een lange adem.”
---

Is de transport en logistiek op de goede weg, als sector?

Zeker, ik zie veel goede initiatieven op het gebied van duurzaamheid, samenwerking, digitalisering. Het tempo mag wel wat omhoog. Er zijn goede ontwikkelingen op het gebied van bewustzijn, maar het is wel een vrij klassiek denkende sector op vele fronten. Het wordt over het algemeen nog heel traditioneel geleid. Er is duidelijk behoefte aan anders denkende mensen die mee leiden en meekijken. Een andere kijk op zaken maakt dat je een ander beeld krijgt en daarmee een verhoogde behoefte aan wat meer tempo maken.

Waarom is er naar jouw mening weinig nieuwe instroom in de sector van bijvoorbeeld meisjes en mensen met een andere culturele achtergrond?

Voor een deel komt dat door beeldvorming: men wil bijvoorbeeld graag dat meer meiden de logistieke opleidingen volgen. Maar de opleidingen zelf richten zich met hun voorlichting en website vaak nog steeds te veel op jongens.

Dat gebeurt ook nog te veel binnen logistieke bedrijven zonder dat ze dit zelf in de gaten hebben: onbewust vanuit patronen, uit gemak, of door de macht der gewoontes. Nog te veel worden er nu stoere, jonge, blanke mannen getoond in uitingen van de sector. Er zijn al veel vrouwen actief in sector (in het management, als chauffeur, etc.) maar in de dynamiek van de sector gaat men toch weer mee in de oude gewoontes.

---
“We moeten bewust bezig zijn met een andere insteek van de branding om ervoor te zorgen dat er nieuwe instroom ontstaat.”
---

De nieuwe denkwijze en het zorgen voor nieuwe instroom zit ‘m in de kleine dingen. Hier zal de sector rekening mee moeten houden. Dit kan door te vertellen hoe gaaf deze branche is, we brengen dit te weinig naar buiten. Bijvoorbeeld op middelbare scholen, de branche is daar veelal onbekend, hoewel er wel steeds meer opgezette programma’s op scholen ingezet worden. Maar het over de bühne brengen van de logistiek bij nieuwe doelgroepen heeft tijd nodig, we moeten die achterstand echt gaan inhalen. We lopen hierin achter op andere sectoren, zoals technologie.

We zijn eigenlijk een hele bescheiden sector, hardwerkend en nuchter. Nu staat er een nieuwe generatie op in transport en logistiek die marketing wel belangrijk vindt en die wel netwerkt. Door hen ontstaat er een minder traditionele setting en worden specifieke kwaliteiten van bedrijf meer benadrukt en uitgedragen om zich te kunnen onderscheiden van de concurrentie.

Worden bepaalde bronnen/middelen onbenut gelaten om mensen/capaciteit aan te trekken in de logistieke sector?

Er wordt best veel gebruik gemaakt van alle bronnen die er zijn. Stappen kunnen nog gezet worden door zaken nog beter met elkaar te verbinden, dat zouden ketensamenwerking en nog meer horizontale samenwerking kunnen zijn. Wagenladingen zouden vanaf hetzelfde bedrijventerrein bijvoorbeeld met elkaar gecombineerd kunnen worden. Ook kunnen ‘best practices’ met elkaar gedeeld worden: samenwerking en delen van kennis, kunde en ervaring.

Is er een onderneming die naar jouw mening al heel erg op deze manier denkt, toekomstgericht? Die een voorbeeldfunctie zou kunnen hebben voor de sector?

Elk bedrijf is hier wel erg actief in op zijn eigen spoor. Er zijn bedrijven die al heel vooruitstrevend zijn op een bepaalde as, bijvoorbeeld de duurzaamheidsas en al heel bewust kiezen voor een wagenpark die al volledig elektrisch rijdt. Er zijn ook veel jonge ondernemers, de nieuwe generatie, die online heel actief zijn. Zij durven kennis te delen, maar zij durven ook te vragen.

Gebeurt dat te weinig, dat binnen de sector om hulp gevraagd wordt aan collega’s?

Ja, dat is zeker het geval. Mensen in de logistieke sector, man en vrouw, zijn van nature er op gericht om zaken zelf op te lossen. Het zijn over het algemeen oplossingsgerichte mensen die graag dingen regelen. Het zit in het DNA van de sector om dingen zelf te willen doen. Terwijl het soms ook heel krachtig kan zijn, of nodig, om aan te geven dat je het even niet zelf kan doen en hulp nodig hebt.

Logistieke bedrijven zijn clubs die alles graag zelf willen aanpakken, maar als je kijkt naar digitalisering en duurzaamheid moeten er ook investeringen worden gedaan, zoals bijvoorbeeld bij de aanschaf van waterstoftrucks. De gemiddelde mkb’er kan dit niet zelf. Omgeving gaat steeds meer impact krijgen op logistieke bedrijven. Heel veel bedrijven zullen op termijn hun logistieke systeem op de kop moeten zetten door veranderende wetgeving binnen een aantal jaar.

Wat is voor jou het ideaalbeeld van de logistieke sector?

Dat zou wat mij betreft bestaan uit een mooie balans binnen de sector tussen de daadkracht, resultaatgerichtheid, de volharding en gevoel voor zakendoen die je al veel ziet in de sector, gecombineerd met meer ruimte voor compassie. Een betere balans tussen feminiene en masculiene eigenschappen, zou je kunnen zeggen. Maar waar ook business en menselijkheid zijn gebalanceerd. We hangen nu soms een beetje te veel over naar één kant, ik ben heel erg voor balans.

---
 “Eigenlijk vind ik binnen een onderneming de verhouding masculien-feminien interessanter dan de verhouding in aantal mannen en vrouwen. Ik denk dat elke sector gebaat is bij balans.”
---

Het gaat mij er ook niet om of er binnen een bedrijf 30% of 70% vrouwen in de top werkzaam zijn. Het gaat meer om een juiste balans tussen mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten, het maakt dan niet uit of deze nu bij een man of bij een vrouw vandaan komen. Een vrouw kan bijvoorbeeld heel veel masculiene talenten hebben. Dat is bij mij zelf ook het geval. Vrouwen zijn wel van nature vaak meer verbinder en weten intuïtief dat iets meer tijd nodig heeft.

Wat zijn je verdere verwachtingen in supply chain?

Kort gezegd: kortere supply chains, steeds meer IT, steeds meer mechanisatie en heel veel re-engineering. Er komt misschien minder werk binnen de sector, maar wel van hoger niveau. Maar dat zie je niet alleen in onze sector, dat zie je eigenlijk overal. Het gaat allemaal nog wel 10-20 jaar duren, maar het gaat er wel komen. De vraag is alleen of we daar wel al voldoende op zijn voorbereid.

Wat zie jij nu gebeuren in de sector, nu we allemaal te maken hebben met het coronavirus?

Ik kan dat zeggen over onze regio, Rivierenland, en wat ik daar zie gebeuren. Hier zijn veel bedrijven actief in de foodsector en die hebben het momenteel ontzettend druk. Bedrijven in food en e-commerce hebben het eigenlijk drukker dan ooit. Het gaat met deze ondernemingen net zo goed of misschien wel beter dan voor de komst van COVID-19.

Er zitten bedrijven tussen die internationaal meer klappen hebben gehad, maar die stellen zich er goed op in en schakelen snel.

Maar goed, er zijn natuurlijk ook bedrijven die er erg veel last van hebben, bijvoorbeeld in de event logistiek, maar die gooien alles om naar bijvoorbeeld andere distributie of andere klanten. Bijstellen en omdenken dus.

Er zijn wel bedrijven die in de problemen komen, maar dat zijn echt de uitzonderingen. De veerkracht is enorm in de logistieke sector. Uiteraard moeten we de economische impact nog wel afwachten. Die zullen we pas in 2021-2023 zien, verwacht ik. Maar misschien valt het allemaal wel mee.